دوست دارم برایت نامه بنویسم. بعد منتظر شوم نامه ام برسد، منتظر شوم نامه ات برسد چرا که انتظار خوب است.
حتم دارم کلمات زیادی را نخواهم نوشت و در جواب بعضی نامه هات حرفی نخواهم زد. تو اما حرف بزن و سوال کن و سکوت مرا به حال خودم بگذار و مرا به حال خودم بگذار.
چرا که از رسیدن پرم و نرسیدن اغوایم نمی کند. همین بلاتکلیفیِ شیرین خوشایند است، همین که خودم را از دسترس خارج می کنم تا دستی به دستم نرسد.
فاصله است آنچه مرا مجذوب تو نگاه می دارد،
تو را دوست دارم
چرا که از تو فاصله می گیرم...
مهسا رهنما