۱
۰
۱
۰
۱
۰
۱
۰
۱
۰
۱
۰
فکرش را هم نمی کردی
که اندوه به ما سر می زند مدام
و درگوش تقویم چیزی خوانده حتما
که از اول هفته تا بحال
امروز برای پنجمین بار جمعه بود
دلم گرفته ای دوست
و گیر کرده سوزن خورشید روی غروب
و کلید کرده رادیو، به هوای گریه ی شجریان
من فریاد کشیدم در گوش تقویم
امروز یکشنبه است
کجا روم کجا من؟
پارازیت صدای شجریان را خورد
پارازیت برد
آواز پرنده ها را
سرطان با جمعه آمده بود
فکرش را هم نمی کردی، سیمین
درخت بی ثمر گوشه ی حیاط
میوه اش گنجشک باشد
و ته سیگارهای من
با تحصن سرخ و صورتیِ پشت پنجره
روزی حجله ی گنجشک ها را بیاراید
مهسا رهنما
۱
۰
خانه ام روی زمین اما
در سیاره ی دیگری زندگی می کنم.
ناگزیر فرق دارد محل کار با زندگی ام
یعنی فاصله دارد جسمم با روحم
اصرار می کنی باز که فرق می کنم
گفتم که در دنیای دیگری به سر می برم،
که وجود خارجی ندارد دیگر
و دیگری، دیگر دیگری نیست
دیگری تویی حالا
که تنزل کرده ای
و اینبار جای نقش اول
در سیاهی لشگر بازی می کنی
مهسا رهنما
۱
۰